ΕΠΙΛΕΚΤΑ

Τι είναι καλό να ξέρουμε όταν ακούμε μια γυναίκα να λέει ότι ερωτεύτηκε το μυαλό ενός άντρα; Ποια είναι η πραγματική ουσία της συζήτησης όταν δύο εραστές μιλούν σαν ανόητοι για το αρμονικό ταίριασμα των ψυχών τους; Και γιατί τέλος πάντων το ασχημότερο πρόσωπο σ' ένα καλοσχηματισμένο σώμα είναι αδιαμφισβήτητα προτιμότερο από τον αντίστροφο συνδυασμό; Ο Άρθουρ Σοπενχάουερ ξετυλίγει εδώ το μακρύ νήμα του έρωτα, αυτού του μοναδικού πάθους που " με τόσο ζήλο περιγράφουν οι ποιητές; όλων των εποχών", επιτυγχάνοντας - ασφαλώς- να τον αποδομήσει αλλά παράλληλα και αν τον εξυψώσει στη μεταφυσική σφαίρα που του αρμόζει.

: , . , , , - , . : .

Ήταν δύσκολο στην αρχή να συνηθίσει αυτούς τους περιορισμούς, ωστόσο χόρταινε με τη μόνιμη σκέψη ότι στο μέλλον θα είχε καινούργιο παλτό. Βαθμοί και αξιώματα: σ' ένα δαιδαλώδες σύστημα δημόσιας διοίκησης, τίτλος και προσωπικότητα ταυτίζονται. Ο βαθμός διαπλάθει χαρακτήρες και ορίζει σχέσεις και συμπεριφορές. Πόσο διαφέρει η προεπαναστατική Ρωσία του Γκόγκολ από τα ιεραρχικά συστήματα του σήμερα; Ποια είναι η θέση και η μοίρα ενός ανθρώπου χωρίς φιλοδοξία σ' ένα τέτοιο σύστημα; Ο Νικολάι Γκόγκολ εισχωρεί στη λειτουργία των διαχρονικών κοινωνικών δομών και στην επίδρασή τους στον ψυχισμό του ατόμου, δίνοντάς μας ένα κλασικό έργο με όλη την αδιόρατη ισορροπία των στοιχείων της κωμωδίας και του δράματος, όπως ακριβώς τα συναντάμε και στη ζωή. Εκεί που η δικαιοσύνη απουσιάζει, ο μαγικός ρεαλισμός εισάγεται για να λυτρώσει τόσο τον χαρακτήρα όσο και μια κοινωνία χορτασμένη από τις ανισότητες και τον παραλογισμό.

Στα πλήγματα της αδικίας που υφίσταται διαχρονικά ο άνθρωπος και η αξιοπρέπεια του από δυνάμεις που τον υπερβαίνουν έβρισκε ανέκαθεν πεδίο έκφρασης η ευαισθησία του "γίγαντα της ρωσικής γης" Λέοντα Τολστόι. Και το Γιατί;, ένα από τα διηγήματα - μανιφέστα κατά της απολυταρχίας που έγραψε ( και ξαναέγραψε δεκαπέντε φορές μέχρι να μείνει ικανοποιημένος) το 1906, προς τη δύση της ζωής του, ο Τολστόι εμπνέεται από το πραγματικό περιστατικό ενός " συνηθισμένου" ερωτευμένου ζευγαριού που αναζητά εξόριστο την τύχη του, για να αρθρώσει τελικά σε μια μόνο λέξη τη διαπεραστικότερη ανθρώπινη κραυγή αγωνίας.

Τίποτα δεν μοιάζει ικανό να διαταράξει τη γαλήνη και την ηρεμία των κατοίκων της μικρής φλαμανδικής πόλης του Κικεντόν, τόσο διακριτικής που την ξεχνούν μέχρι και οι χάρτες, ώσπου ο τρελός επιστήμονας Δόκτωρ Οξ εκλύει στην ατμόσφαιρα ένα παράξενο αέριο δικής του έμπνευσης σε μια απόπειρα ένα παράξενο αέριο δικής του έμπνευσης σε μια απόπειρα να "ζωντανέψει" λίγο τα πνεύματα. Και σ' αυτό το διασκεδαστικό πορτρέτο της ειδυλλιακής κοινότητας που καταλαμβάνεται ξάφνου από μια άνευ προηγουμένου μανία καταστροφής, ένας "διαφορετικός" Ιούλιος Βερν υπενθυμίζει με πόση ευκολία μπορεί κάθε κοινωνία να γλιστρήσει στο μίσος ψάχνοντας για απαντήσεις, υπό την καθοδήγηση πάντα φωτισμένων κυβερνώντων της.